Erskine Caldwell’in romanına dayanan Jack Kirkland’ın Broadway oyunu 4 Aralık 1933’te ilk gösterisini yaptı ve 31 Mayıs 1941’deki son gösterisi ile 3.281 performans ile Broadway’de rekor kırdı. Sonraki iki yıl içinde (1942, 1943 ve 1950’de) yeniden Broadway’de sahnelendi. Orijinal Broadway yapımı, halen gelmiş geçmiş en çok oynanan oyunlardan biridir.——Tobacco Road, John Ford’un yönettiği ve başrollerini Charley Grapewin, Marjorie Rambeau, Gene Tierney, William Tracy, Dana Andrews ve Ward Bond’un paylaştığı 1941 yapımı bir film. Erskine Caldwell’in 1932 tarihli aynı adlı romanına ve Jack Kirkland’ın romandan uyarladığı 1933 Broadway oyununa dayanıyordu. Film için olay örgüsü, Ford’la Gazap Üzümleri’nde (1940) çalışmış olan Nunnally Johnson tarafından yeniden yazıldı. ——-Film “dürüst ve korkusuzca çekilmedikçe” haklarını satmakta isteksiz olan telif hakkı sahipleri Erskine Caldwell ve Jack Kirkland’ın başlıca tercihinin Fox şirketi olmasında ana sebebin Gazap Üzümleri’nin (1940) başarısı olduğu düşünülmektedir.—–Oyuncu seçimi büyük bir sorundu ve yapımcı Darryl F. Zanuck ve yönetmen Ford’un haftalarca tartıştığı söylenir. Ford, Gazap Üzümleri’nde beraber çalıştığı, Charley Grapewin’in Jeeter olarak seçilmesinde şahsen ısrar etti.—–Gene Tierney ve Dana Andrews, her biri yalnızca 5 dakika görünüyor. Tierney’nin film boyunca sadece bir kaç cümlesi var. Başrolde düşünülen Walter Brennan, karakterin tembelliğini onaylamadığı için başrolü reddetti. Dude’u canlandırmak için William Tracy diyet yapıp dişlerini kaybetmek zorunda kaldı.——-Film, belirtilmeyen nedenlerle Avustralya’da yasaklandı.——-Görüntü yönetmeni Arthur C. Miller’ın siyah beyaz filmin bir çok sahnesinde (fotoğraf gibi kareler) başarısı kendini gösteriyor. ——-Filmde Harvey Parry tarafından sürülen Ford Super De Luxe Cabrio Club Coupe çekimler esnasında gerçekten pert oldu. Bir stüdyo çalışanı olan Arthur Webb, 20th Century-Fox’tan ağır hasarlı üstü açılır arabayı satın aldı ve kardeşi Don ile birlikte, yüzlerce saatlik kişisel çalışma sonucunda onu tamir etti.—–Yapım aşamasındayken, Tütün Yolu’nun Gazap Üzümleri’nden bile daha büyük bir film olduğu düşünülüyordu. Çekimler başlangıçta Georgia’da yapıldı, ancak herhangi bir tartışmayı önlemek için stüdyo Kasım 1940’ta filmin stüdyoda kapalı setlerde çekilmesine karar verdi. Filmin daha vizyona girmeden yasaklanmasını önlemek için herhangi bir tanıtım yapılmadı. ——Ford’un Oscar ödüllü Gazap Üzümleri’nden 1 yıl sonra çektiği film, Fox tarafından açıkça toplumsal vicdani sorunların bir devamı olması amaçlandı. Ne var ki kaba, geveze vb eleştirilerle alay konusu oldu. Gazap Üzümleri’nin ‘Biz halkız’ görüşünün yıldızlı hümanizmini baltalayan, tersine yıkıcı bir parça olarak ortaya çıkıyor. Steinbeck’in Joads of Oklahoma’sı yerine, Amerikan Rüyası’na olan inançlarını sefaletin derinliklerinde bile inatla sürdüren, hayvani bir cinselliği (18-19 çocuk) ya da sakin tembellik bataklığında beceriksizce yuvarlanmaktan son derece memnun olan zavallı “pislik” Georgia’lı Lesters’ı görüyoruz. Ford tarafından güzel bir şekilde gerçekleştirilen, karanlık cinsellik ve aşırı hararetli melodramın kara gülünç karışımıyla Kazan’ın Baby Doll filminden farklı olarak, Tütün Yolu genellikle çok komik, bazen derinden hareket ediyor ve ‘Amerikan yaşam tarzına’ bir alternatifi kabul etmesiyle her zaman kışkırtıcı bir film. Dönemin dini değerlerine dokunan ve “ulusun her yerindeki birçok dindar insan, filmdeki karakterlerden rahatsız olabilir” uyarıları üzerine Ford bir açıklmasında “Filmde hiç pislik yok. Korkunç ayrıntıları eledik ve geriye güzel bir dramatik hikaye kaldı. Biraz komedi yanı ağır basan sarsıcı bir film. Hedefimiz, seyircilerimizin halkımıza sempati duymasını ve tiksinmemelerini sağlamaktır.” demek zorunda kaldı.