1922’de Tutankhamun’un mezarının açılmasından ve Firavunların Laneti’nden etkilenen yapımcı Carl Laemmle Jr., editör Richard Shayer’ı, Drakula ve Frankenstein filmlerinde olduğu gibi Mısır temalı bir korku filmine temel oluşturacak bir roman bulmakla görevlendirdi. Shayer böyle bir roman bulamadı ancak sonuçta ortaya çıkan filmin konusu, Arthur Conan Doyle’un The Ring of Thoth isimli kısa öyküsüyle ciddi benzerlikler içeriyordu. Shayer ve yazar Nina Wilcox Putnam, İtalyan okültist Alessandro Cagliostro hakkında Cagliostro başlıklı dokuz sayfalık bir tretman yazdı. San Francisco’da geçen öyküde kendine nitratlar enjekte ederek hayatta kalan 3000 yıllık bir büyücü hakkındaydı. Tretmanı beğenen Laemmle senaryoyu yazmak için John L. Balderston’ı işe aldı. Balderson 1931 yapımı Drakula ve Frankenstein filmlerine de katkıda bulunmuştu ve gazeteciyken New York World gazetesi için Tutankhamun’un mezarının açılışını takip etmişti. Balderston tretmandaki öyküyü Mısır’a taşıdı ve başrol karakterinin adını aynı isimli tarihöncesi mimara itafen İmhotep olarak değiştirdi. Filmin çekimlerine başlanmadan iki gün önce, Drakula filminin görüntü yönetmeni Karl Freund yönetmen olarak işe alındı. Çekimlerin üç haftada tamamlanması planlandı. Karloff’un ilk çekim günü boyunca mumyanın canlanarak lahidinden çıkması sahnesi çekildi. Makyajcı Jack Pierce İmhotep’in mumyasının görüntüsü için II. Seti’nin mumyasının fotoğraflarını incelemişti ancak filmde Karloff’un görüntüsü daha çok III. Ramses’e benziyordu. Pierce sekiz saatlik bir çalışma ile Karloff’un yüzüne pamuk, kolodyum ve yapıştırıcı, saçlarına ise kil uyguladı ve vücudunu asite batırılıp fırınlanmış kumaş şeritlerle sardı. Çekimler sonrasında Karloff’un yüzünden makyajın çıkarılması iki saat sürdü. Yapıştırıcının yüzünden çıkarılması sırasında acı çeken Karloff bu günü “çektiğim en büyük acı” sözleriyle tanımladı. Karloff’un filmdeki bandajlı görüntüleri daha sonra ikon hâline geldi ancak oyuncu bu makyajla perdede ancak birkaç dakika görülüyordu. Filmin geri kalanında ise daha basit bir makyaj kullanılıyordu.

Çekimler sırasında uzun ve detaylı bir sekans olarak Ankhesenamen’in birçok geçmiş reenkarnasyonu da çekildi ancak bu görüntüler filmin son kurgusunda dışarıda bırakıldı. Bu görüntülere ait resimler mevcut olsa da film görüntüleri hâlen kayıptır.

Açılış yazıları sırasında duyulan müzik, Çaykovski’nin Kuğu Gölü balesinden alınmıştı ve bir yıl önceki Drakula filminin açılışında da kullanılmıştı. Universal’in diğer korku filmleri Frankenstein ve Drakula’nın aksine bu filmin devam filmleri çekilmedi. Ancak 1940 yapımı b filmi Mumya’nın Eli kısmen de olsa bir yeniden çekimdi. Bu filmin ise devam filmleri olarak Mumya’nın Mezarı (1942), Mumya’nın Hayaleti (1944) ve Mumya’nın Laneti (1944) çekildi. 1950’lerin sonunda İngiliz Hammer Film Productions Mumya temasını alarak 1959 yapımı Mumya ile başlayan bir seri çekti. Bu film 1932 yapımı Karloff filminin yeniden yapımı olmaktan çok Universal’in daha sonra çektiği The Mummy’s Hand (1940) ve The Mummy’s Tomb (1942) filmlerini temel alıyordu. Hammer’ın devam filmleri olarak çekilen The Curse of the Mummy’s Tomb (1964), The Mummy’s Shroud (1966) ve Blood from the Mummy’s Tomb (1971) ise ne ilk seriyle ne de birbiriyle alakalıydı. ——-Filmin prodüksiyonu boyunca, Zita Johann ile birbirinden son derece hoşlanmayan yönetmen Karl Freund arasında büyük bir gerilim yaşandı. Johann’a göre, çekimlerin ilk gününde Freund onu yapımcılara birlikte çalışması çok zor olan huysuz bir oyuncu olarak göstermeye çalıştı.——-Olay örgüsü için çok önemli olan uzun ve karmaşık bir yeniden canlanma sahnesi asla filme alınmadı. Bu, reenkarnasyona sıkı sıkıya inanan filmin başrol oyuncusu Zita Johann da dahil olmak üzere birçok insanı üzdü.——Boris Karloff, “Frankenstayn (1931)” filmindeki yaratık olarak göründüğünde neredeyse hiç tanınmıyordu. Öyle bir sansasyon yarattı ki, sadece bir yıl sonra bu film yapıldığında, KARLOFF… ‘Mumya’nın” reklamını yapması gerekiyordu.”——-Henry Victor, filmin jeneriğinde “Sakson Savaşçısı” olarak görünüyor, ancak aslında filmde hiç görünmüyor. Sakson Savaşçısı, kahramanın eski Mısır’dan günümüze tüm geçmiş yaşamlarını gösteren uzun bir geri dönüş dizisinin parçasıydı. Söz konusu bölüm son anda filmden çıkarıldı.—–Karl Freund, kendisi ve ekibi kafeslerde korunurken Zita Johann’ı aslanlarla dolu bir arenaya koydu – sahne daha sonra filmden çıkarıldı .—-Bu, ünlü Alman görüntü yönetmeni Karl Freund’un yönetmen koltuğundaki ilk göreviydi. Bu fırsat kendisine ABD’ye geldikten sadece iki yıl sonra verildi.——Film için daha önce düşünülen isimler “Imhotep” ve “Ölülerin Kralı” idi.