Stage Door, Gregory La Cava’nın yönettiği 1937 yapımı RKO Pictures filmidir. Aynı adlı oyundan uyarlanan film, New York’ta 158 West 58th Street’teki bir pansiyonda birlikte yaşayan birkaç aktris adayının hikâyesini anlatıyor. Filmde Katharine Hepburn, Ginger Rogers, Adolphe Menjou, Gail Patrick, Constance Collier, Andrea Leeds, Samuel S. Hinds ve Lucille Ball rol alıyor. Daha sonraki filmlerde dikkat çeken oyuncular Eve Arden ve Ann Miller, burada yardımcı karakterleri canlandırmıştır.———–

Film, Edna Ferber ve George S. Kaufman’ın oyunundan Morrie Ryskind ve Anthony Veiller tarafından uyarlandı, ancak oyunun hikâyesi ve karakterlerin isimleri film için neredeyse tamamen değiştirildi, o kadar ki Kaufman film hakkında “Stage Door” değil, “Screen Door” olarak adlandırılabilir şeklinde şaka yaptı.———-
Senaristler, provalar sırasında set dışında konuşan ve şakalaşan genç oyuncuları dinleyerek, onların konuşma tarzlarını filme dahil ettiler. Yönetmen Gregory La Cava, oyuncuların çekimler sırasında doğaçlama yapmalarına da izin verdi. ——————–

Film çok iyi eleştiriler aldı ve gişede ılımlı bir başarı elde etti. The Times’daki eleştirmen, filmin 31 Aralık 1937’de Regal’deki Londra galasından sonra 3 Ocak 1938’de şunları yazdı:
Sahnedeki hayat hikayeleri her zaman Hollywood’a çekici gelmiştir: Burada başarı sansasyonel ve meteoriktir ve başarısızlık da aynı derecede ani ve dramatiktir. Formülü ezbere biliyoruz ve eğlencemizden, ana karakterin Broadway’in parlak ışıklarında ün kazanmasıyla sonuçlanan kabadayı, saldırgan ve muhteşem olmasını bekliyoruz. Stage Door kabadayı ve agresiftir ve karakterlerinden biri için başarı, diğeri için başarısızlıkla sonuçlanır, ancak her şeye rağmen alışılmadık bir içgörü ve karakterizasyon filmidir. (…) Diyalog, tipik Amerikan üslubu ve kısalığı ile harika, ama neredeyse her zaman kinci ve acımasız, çünkü bu kızlar zor bir ortamın ürünü. Diğerlerinden üç tanesi öne çıkıyor: Bayan Katharine Hepburn (…) Bayan Ginger Rogers (…) Bayan Andrea Leeds.
— ”Londra’da yeni filmler: Sahne arkası trajedisi”, The Times, 3 Ocak 1938, s. 10.———————

Hepburn’ün Stage Door’dan önceki dört filmi ticari başarısızlıkla sonuçlandı. Ancak, bu performansa verilen olumlu tepkinin bir sonucu olarak, RKO hemen karşısında Cary Grant’ı oynatarak sansasyonel komedi Bringing Up Baby’de (1938) rol verdi.————-

Senaryo, hit sahne oyunundan önemli ölçüde değiştirildi. Yönetmen Gregory La Cava özellikle aktrislerle çalışmak konusunda yetenekliydi. Çekimlerden iki hafta önce, sanki birlikte kalıyorlarmış gibi pansiyonda oyuncu kadrosuna doğaçlama yaptırdı ve tüm değişimleri bir senaryo kızına indirdi. Pansiyonda duyulan diyalogların çoğu, aktrislerin doğaçlama konuşmalarıdır.————-

Katharine Hepburn doruk noktası olan sahne konuşmasını yaptığında, Gregory La Cava onu sadece on satıra indirdi ve kapalı bir sette filme aldı. Daha sonra seyircileri oyuncuları ve figüranları getirdi ve filme alınan konuşmaya tepki vermelerini sağladı. ——————

İnanılmaz bir şekilde, Ann Miller bu filmde göründüğünde sadece 14 yaşındaydı. Yaşı hakkında yalan söylemiş ve sahte bir doğum belgesi temin etmişti, ancak erken gelişmiş Miller, 14 yaşında o kadar uzun ve güzeldi ki, rolünün hakkını verdi. Bu bilgiyle, Fred Astaire’in dans partneri olarak o zamanlar uluslararası bir yıldız olan Ginger Rogers ile dans ederken Miller’ın yaptıklarını görmek oldukça etkileyici.————-

Katharine Hepburn, orijinal Broadway sahne prodüksiyonu “Stage Door”da rol almak için görüşmelerde bulunuyordu, ancak Broadway yapımcısı Leland Hayward’ın, ünlü film yönetmeni John Ford ile derinleşen dostluğunu kıskandığı bildirildi ve o zamanki kız arkadaşı Margaret Sullavan’ı başrole taşıdı. Hayward ve Sullavan, tiyatro oyunu açıldıktan bir ay sonra evlendiler. Margaret Sullavan film versiyonu için düşünüldü, ancak ilk çocuklarına hamile kaldı ve rol Katharine Hepburn’e gitti.————
Katharine Hepburn’ün söylediği ünlü replik (“Zambaklar yeniden çiçek açıyor…”) aslında Hepburn’ün Broadway’de rezil bir şekilde oynadığı “The Lake” oyunundan alınmış bir diyalogdur. (Dorothy Parker, Hepburn’ün “A’dan B’ye – duygu gamına koştuğunu” söylemişti o oyun için.)————-

Katharine Hepburn’ün gişe gücü düşüyordu ve ona alışık olduğundan daha küçük bir rol verildi; başlangıçta adı Ginger Rogers’ın altında yer alacaktı. Hepburn, Hepburn’e “bir yıldız filminde 7. role sahip olduğu için şanslı olduğunu” söyleyen RKO yapımcısı Pandro S. Berman’ı protesto etti. Hepburn ısrar etti ve çekimler ilerledikçe daha fazla sahne verildi ve o ve Ginger Rogers sonunda yan yana üst sırayı paylaştı.———-

Anthony Powell’ın (Adolphe Menjou) “sahte karısı” olarak sunduğu fotoğraf, aslında Menjou’nun karısının gerçek hayattaki bir fotoğrafıdır – Verree Teasdale.————

Hollywood’un Altın Yılları: RKO Hikayesi (1987)’deki bir röportajda Katharine Hepburn, senaryo için anlamsız olduğunu düşündüğü bir karakterin küçültülmüş rolünün kendisine verilmesinden dolayı üzgün olduğunu anlatıyor. Hepburn, yönetmen Gregory La Cava’ya karakterinin temel noktasının ne olduğunu sordu. “O insan soru işaretidir” diyerek yanıt verdi. Hepburn daha sonra bunun ne anlama geldiğini sordu ve “____ biliyorsam lanet olsun!” diye yanıtladı.—————

Adolphe Menjou’nun karakteri orijinal sahne oyununda yoktu.—————

Rezidansın adı Footlights Club. İç mekanın ilk görüntüsü de bir gönderme ile ayak + ışıklar – bir çift ayak ve bir faraşın içinde eski bir ampul ile başlar.————–

George S. Kaufman ve Edna Ferber tarafından yazılan “Stage Door”un sahne versiyonu 22 Ekim 1936’da New York’taki Music Box Theatre’da açıldı ve 169 performans sergiledi. Başroldeki Margaret Sullavan’a ek olarak, yardımcı oyuncular arasında Tom Ewell ve Mary Wickes vardı.—————

Andrea Leeds’in Oscar’a aday gösterilen tek performansına sahiptir.————-

1937’nin başlarında, yönetmen Gregory La Cava, asistan Winfrid K. Thackrey’i, tiyatro hayatı hakkında bir film için malzeme toplamak üzere, oyuncu adayları için bir eve, Hollywood Studio Club’a yerleştirmek üzere gönderdi. Thackrey’e şunları söyledi: “Bana canlı bir diyalog bulun – bazı vaka öyküleri alın. Bu çocuklar kim? Neden filmlerde oynamak istiyorlar? Nereden geliyorlar? Ev hayatları neydi? Küçük kasaba hayatı? Neler yaptılar? Buraya gelmek için evden ayrıldılar mı? Başarılılar mı? Oyuncu kadrosu seçmelerine gittiler mi? Buna değdi mi?” Thackrey, şansı konusunda gerçekçi olan ve aynı zamanda stenografi öğrenmeye çalışan bir aktris kimliğiyle kulübe girdi. Günlerini etrafındaki genç kadınları dinleyerek, bu filme herhangi bir klasik Hollywood prodüksiyonunun en zengin diyaloglarından bazılarını vermesine yardımcı olan notlar toplayarak geçirdi. Aynı zamanda, anlatlanları kadın oyuncuları kötülemek için kullanılan popüler bir mit olarak değil, erkeklerin iktidarı elinde tutan çok gerçek, yırtıcı bir araç olarak tasvir ederek, eğlence endüstrisinde kadınların karşılaştığı derinlere kök salmış cinsel tacize ilişkin çağın en zorlayıcı hikayelerini not aldı.——————-

Üç yıl önce, Katharine Hepburn, bu filme benzer bir film olan Morning Glory’yi (1933) yaptı. Aynı zamanda 42. Sokak filmi (1933) ile benzerdir. Bu film, bu iki önceki filmin bir karışımı olarak kabul edilebilir.————-

Bu film, yıldız olmak isteyen gençleri şöhretin bedeli olarak seks yapmaya zorlayan bir yapımcının eylemlerini ön plana çıkardı. Ayrıca “oyuncu koltuğu” olarak da bilinen bu ve diğer cinsel taciz eylemleri, Harvey Weinstein, James Toback ve diğer birçok stüdyo yöneticisi aleyhindeki iddialar nihayet gün ışığına çıkana kadar 80 yıl boyunca sektörde yaygındı.———————

Adres 87 W 58th Street [New York, NY] olarak belirtilmiştir. Bu adres şu anda mevcut değil, ancak eskiden 58. Cadde’nin kuzey tarafında, 6. Cadde’nin hemen doğusunda yer almaktaydı. Bu Central Park’tan sadece bir blok ötedir.———-
Margaret Early’nin ilk filmi.—————
—————–BU BÖLÜM SPOİLER İÇERMEKTEDİR——————–
Uzun yıllar sonra, film ne zaman TV’de gösterilse (ve VHS kopyası), Kay Hamilton’ın mezarını gösteren kısa geçiş sahnesi düzenlendi. TCM o sahneyi DVD sürümüne de koydu.———–

Kay’in sondaki mezarı “1914 – 1937″yi gösteriyor. Andrea Leeds 1914’te doğdu ve film 1937’de çekildi, bu nedenle tarihler gerçekle uyumlu.———–

Kay Hamilton, Jean Maitland, Terry Randall, Linda Shaw ve Judith Canfield gibi birkaç karakter ismi dışında filmin oyunla neredeyse hiçbir ilgisi yok. Oyunda Terry Randall, babası taşra doktoru olan kırsal bir ailedendir ve Jean Maitland aslında film yıldızı olan sığ bir kızdır. Kay Hamilton intihar eder, ancak tamamen farklı nedenlerle ve açılış gecesinde değil.