Bir Çocuk Bekliyor,bence yaşamış en büyük iki veya üç Amerikan film yapımcısından biri olan John Cassavetes’in yönettiği üçüncü filmdir. Ancak bu film hakkında akılda tutulması gereken en önemli şey, bunun gerçek anlamda bir Cassavetes filmi olmadığıdır. Daha çok bir Stanley Kramer filmidir. Kramer filmi yapımcılığını üstlenmiştir; Cassavetes yönetmiştir.Cassavetes’in en azından bir süreliğine ticari bir film yapımcısı olmaya kararlı olduğu anlaşılıyor. İlk filmi “Shadows” (1959), çok amatör, yeraltı bir filmdi. Ticari sinemanın tam tersiydi ve çok iyi bir film olmasa da ona karşı büyük bir saygım var. Bu, bazı açılardan, o zamanlar yeni başlayan yeni dalga filmlerinin habercisi olan, saf gerçekçilik egzersiziydi. 1963’te Paramount tarafından yayınlanan “A Child Is Waiting” geliyor. Kramer’in son filmlerinden biri olan ve Kramer’in kendisi yönettiği “Judgment at Nuremberg”de birlikte rol alan Judy Garland ve Burt Lancaster başrolde. Oyuncu kadrosundan da anlaşılacağı üzere, “A Child Is Waiting” tamamen ticari sinemadır ve bu Cassavetes’in karakterine hiç uymaz. Yine de, onun ayırt edici özellikleri filmde tamamen yok değil. Öncelikle, Cassavetes’in birçok filminde başrol oyuncusu olan Gena Rowlands var. İkincisi, sonuçta klasik bir film olmasına rağmen, “Bir Çocuk Bekliyor” Cassavetes’in ünlü olduğu belgesel tarzı gerçekçilikten belli bir miktarda yararlanıyor. Ticari bir film için oldukça minimalist ve Cassavetes’inkinden çok Kramer’in filmine benziyor.Cassavetes’in başlangıçta “A Child Is Waiting”i yönetmesi beklenmiyordu. Ancak orijinal yönetmen çekilmek zorunda kalınca, filmin senaristi hala Paramount ile sözleşmesi olan Cassavetes’i önerdi. Kramer ve Cassavetes, Cassavetes’in yöntemlerinin alışılmadık doğası nedeniyle açıkça çatıştılar. Bildiğimiz gibi, Cassavetes doğaçlamayı severdi (ününün sebebi oydu), ancak Kramer ve filmin oyuncu kadrosu bu duyguyu paylaşmıyordu. Son olarak, post prodüksiyon sırasında, filmi düzenlerken, Kramer ve Cassavetes arasındaki sorunlar patlak verdi. Cassavetes, zihinsel engelli çocukların (filmin konusu) kendi yollarıyla, dünyanın sözde “normal” yetişkinlerinden üstün oldukları temasını vurgulamak istiyordu – bu tema kesinlikle nihai üründe görülmeye devam etti – Kramer ise bu çocukların toplum tarafından muamele görmeleri nedeniyle yabancılaşmalarına daha fazla odaklanmak istiyordu, kendileri gibi diğer çocuklarla birlikte olabilecekleri ve sonunda dış dünyada onları rahatsız eden izolasyonu aşabilecekleri kurumlara yerleştirilmeleri fikrini teşvik ediyordu. Sonunda Kramer, Cassavetes’i kovdu ve Cassavetes de filmi reddetti. Yayınlandıktan sonra Cassavetes, Kramer’in filminin kötü olduğunu düşünmediğini, sadece bunun gerçekten Kramer’in filmi olduğunu ve kendisine ait olmadığını söyledi. Cassavetes’in çalışmalarına aşina olan herhangi bir izleyici için, bu, filmi izledikten yaklaşık beş dakika sonra açıkça anlaşılacaktır. Kramer, Cassavetes ile çalışmanın “zor” olduğunu ve Kramer’in Hollywood’da sahip olduğu muazzam güçle bunun Cassavetes’in stüdyo yönetmeni olarak kariyerinin sonu anlamına geldiğini belirtti.Cassavetes, eğer ona kalsaydı stüdyo yönetmeni olarak çalışmaya devam etmeyi tercih ederdi ve işler bu şekilde sonuçlansaydı bugün mahrum kalacağımız tüm harika filmleri düşünmekten nefret ediyorum. Temelde bir Hollywood yönetmeni olarak kara listeye alınmış olan Cassavetes, “Shadows”u üreten bağımsız film yapım yöntemine geri döndü.Bir Çocuk Bekliyor” gerçekten iyi bir film. Şaşırdım. Çok fazla bir şey beklemiyordum ve aslında oldukça kaliteli bir film. Lancaster çok iyi ve o sırada kişisel sorunlarla uğraşan Garland filmin en zayıf halkası olmasına rağmen, tamamen berbat bir performans sergilemekten kaçındı. En iyi ihtimalle vasattı ama rolü desteklemek için elinden geleni yaptı.